آمده‌ام که تا به خود گوش کشان کشانمت
بي دل و بيخودت کنم در دل و جان نشانمت

آمده‌ام بهار خوش پيش تو اي درخت گل
تا که کنار گيرمت خوش خوش و مي‌فشانمت

آمده‌ام که تا تو را جلوه دهم در اين سرا
همچو دعاي عاشقان فوق فلک رسانمت

آمده‌ام که بوسه‌اي از صنمي ربوده‌اي
بازبده به خوشدلي خواجه که واستانمت

گل چه بود که گل تويي ناطق امر قل تويي
گر دگري نداندت چون تو مني بدانمت

جان و روان من تويي فاتحه خوان من تويي
فاتحه شو تو يک سري تا که به دل بخوانمت

صيد مني شکار من گر چه ز دام جسته‌اي
جانب دام بازرو ور نروي برانمت

شير بگفت مر مرا نادره آهوي برو
در پي من چه مي‌دوي تيز که بردرانمت

زخم پذير و پيش رو چون سپر شجاعتي
گوش به غير زه مده تا چو کمان خمانمت

از حد خاک تا بشر چند هزار منزلست
شهر به شهر بردمت بر سر ره نمانمت

هيچ مگو و کف مکن سر مگشاي ديگ را
نيک بجوش و صبر کن زانک همي‌پرانمت

ني که تو شيرزاده‌اي در تن آهوي نهان
من ز حجاب آهوي يک رهه بگذرانمت

گوي مني و مي‌دوي در چوگان حکم من
در پي تو همي‌دوم گر چه که مي‌دوانمت...



دوستان کانونی سلام

جلسه شعرخوانی از سه شنبه نهم مهرماه در مجتمع کانونها،اتاق شورا از ساعت 12 تا

 14 برگزار می شود...این هفته میزبان "مولانا" هستیم....

منتظریم...